فولاد کربنی
فولاد کربنی نسبت به فولادهای دیگر، کربن بیشتری دارد که آن را به طور فوق العاده ای سخت می کند. معمولا در تولید ابزارهای ماشین، مته ها، تیغه ها (پره ها)، شیر و فنرها مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند لبه برشی تیز را حفظ کند.
کاربرد های وسیع فولاد کربنی:
1.ساخت و ساز
2.تولید
3.خودروسازی
4. صنعت نفت و…
فولاد آلیاژی
فولادهای آلیاژی عناصری مانند کروم، نیکل و تیتانیوم نیز در خود دارند که باعث می شود استحکام و دوام بالاتری را بدون افزایش وزن داشته باشند. استیل ضدزنگ یک فولاد آلیاژی مهم است، که با استفاده از کروم ساخته می شود. صنعت ساختمان سازی، ابزار ماشین کاری و مؤلفه های الکتریکی از جمله کاربردهای فولادهای آلیاژی هستند.
چدن
چدن از آلیاژ آهن، کربن و سیلیسیم ساخته شده است. چدن معمولی یا همان چدن خاکستری سخت، شکننده و مقاوم به سایش است. اما سایر آلیاژهای چدن خواص مکانیکی متفاوتی را می توانند در خود داشته باشند. چدن به دلیل نقطه ذوب پایین، سیالیت خوب، قابلیت ریخته گری آسان و مقاومت در برابر سایش به یک ماده مهندسی با طیف وسیعی از کاربردها تبدیل شده است.
چدن به طور معمول به سه دسته اصلی تقسیم می شود:
- چدن خاکستری حاوی حدود 2.5 تا 3.5 درصد کربن و 1.5 تا 2.5 درصد سیلیسیم است. این نوع چدن مقاومت در برابر سایش خوبی دارد و اغلب در قطعات ماشین آلات، قطعات خودرو، و ظروف آشپزی استفاده می شود.
- چدن سفید حاوی حدود 3.5 تا 4.5 درصد کربن و کمتر از 1.5 درصد سیلیسیم است. این نوع چدن سختی و استحکام بالایی دارد و اغلب در قطعات صنعتی مانند چرخ دنده ها و میل لنگ ها استفاده می شود.
- چدن داکتیل حاوی حدود 2.5 تا 3.5 درصد کربن و 2.5 تا 3.5 درصد سیلیسیم است. این نوع چدن مقاومت در برابر سایش و ضربه خوبی دارد و اغلب در قطعات ماشین آلات، قطعات خودرو، و لوله ها استفاده می شود.
آهن فرفورژه یا گل آهن
در ساختار آهن فرفورژه، کربن به مقدار بسیار کمی به کار رفته؛ به طوری که می توان گفت تقریبا آهن خالص است. در طول فرآیند تولید، مقداری خاکستر به آهن اضافه می شود و مقاومت به خوردگی و اکسایش بسیار عالی به آن می دهد، با این وجود سختی و استحکام خستگی کمی دارد. ساختن نرده ها، ابزار کشاورزی، میخ، سیم خاردار، زنجیر و زیور آلات مختلف از جمله کاربردهای آهن فرفورژه است.
این آلیاژ یک توده شبهه ذوب شده از آهن با ناخالصی های سرباره الیافی (تا 2% وزنی) است، که باعث می شود این آلیاژ «دانه هایی» شبیه به الیاف چوب داشته باشد، که پس از اچینگ یا خم کردن تا نقطه شکست قابل مشاهده است.
